دنیای بخیل

دنیــــا تو بگو !! آمدنــــم بهر ِچــه بــــــود؟

ایــن جسم بــه اصرار ِتو آمـــد به وجـــود

پس ازچـــــه دوباره جـــان ِما بستــــــانی ؟

ای پست ترین واژه ؛ بخیل ای که حسود!!

_____________ ^ ______________

این تن به چــه کارآیدت ارخــاک کـــــــنی ؟

نامی زجهان حذف وزخود پاک کــــــــنی!!

در روز ِ تــــولد ، به دو کـــتفم زده انــــد

تــا چیغ  زنم ،وَ گــرنه امساک  کـــنی

حرص وطمع

نابـــــرده همــــی رنـــج کــه گنجــت نـَشَــوَد

ایـن را تــو بـــدان کـه کس بـه جــایـت نَدَوَد

پس کـوش به سعی وکم کن از حرص،که آب

از تـُــتدی ِشیــب، رو  بـــه  بـــــا لا نــَـــــرَوَد

ای کاش

--------------------1
ای کــــاش نمی رفت و کنــارم می ماند
من اسب ِسفید مــی شدم او مـی رانـد
ایــن لــرزش ِانــدام ِمـن از پیــری نیست
عشق آمــــدو اینگـونــه تنـــم را لــــرزاند
-------------------2
تــادیـــد کــه دل بــه چشم ِاو گیـــرنمــود
مجنـــونـم کــرد و بعـــد، زنـجیـــــر نمــود
وقتـــی کــــه بــه هوش آمـدم دیــدم که
معشوق ،مـــرا وصل بــه تقــدیـــر نمــود
------------------3
چــون حلقه ی زنجیر بـه هم گیـر شدیم
خــوردیـم شـراب ِعشق و تعـزیــر شدیم
مــن کــارگــری کــردَم و او شـــد ملـکـه
درکنـــدویِ عشـق،هـــردوتــا پیــرشدیم
-----------------4
گـــرمـزّه ی ایـن عشق چشیدی دانـی !
درکُــنج خیــــال ِخـــود شـوی زنــدانـی !!
خورشیـــدِ دلت اگـر کـه تــابیـد زعشق
تــا آخـــر ِعمــر، عــاشقش می مـانی !!

کودک درون

درخانــه مگر چو پــادگان  ســــرهنگید؟
بــــا کــــودک ِاندرون خـــود می جنگید!!

این بچه به این کوچکی اش می فهمد
هــــرلحظه بــــرای دیـــدنش دل تنگید

هــــربار اگــــر بـه طفلکی بوسه دهید
آرام شــــود نگـــو یـــدت دل سنــــگید

از بـــــوسه چنــان به وجد آیــد که نگو
آنــوقت همیشه نــــزدشــان پَـــررنگید

کـــاری نکنیـد دیگــــران وقــت ِ بلــــوغ
گوینــــد کـه در تربیت اش ، می لنگید!!

معشوق نانجیب

چند یست کـــه احســـاس عجیبــی دارم

دل در قفــس  ِعشـــق ِنجیـبـــــــی دارم

صیـــــاد نکــــرد آب و دانـَـش بـــــدهـد

معشــوق  ِ عجیب  نــا نجیبــــــی دارم

 

گـر دانــه ی ارزنـی بــه دستش میـداد !

یک قطره بـه حال وروز ِمستش میـداد !

 

درایـن غزل از سوگ کجـا حــــرفی بود !!

  ازگــرمی ِعشق این دلـــم بـــرفی بـود !؟

 

بـرسنگ مزار ِاو بـه یک خـط  ِخـــوشی

دادم بنـــویسند کـــه عـاشـق شدو مُـــرد

خطـاط چنین نوشت ایـن خفتـه بـه خاک

تن را به هـوای عشـق ِخود خاک سپُرد

 

ایـن بـــود تمــام  ِقصه ی عشـق ِدلـــم

یک کـاغـذ  ِبـــاطله است دیگـر سِجِلـم