درقـــابِ دل ِشکستـه ی خــویـش
دارم سبــــدی گـــُل از شقــــایــق
بغضش تــــرکیدو گــــریه میکـــرد
تنهــــایــی ِمــن از ایــن دقــایــق
ازسینه پـــریــد و زد بـــه دریـــــــا
گـویــی شــده نـــاخــدای ِقـــــایق
دیــواره ی زورقـــش تَــــرَک خـورد
بــا لختـــه ی خــون نمودش عایق
ازشــوری ِآب تلــــــــخ ِ دریـــــــــا
پــــژمـــرد تـمـــــام ِ آن ِ عــلایــق
بـــاقلب ِشکــسته قـــاب ِبــی گـُل
بـــاعشق بـــه غصه گشت فـایق
یکبـــــارنشــد میـــان جمعـــــــی
بـــــا شعـــر نگویـــــد ای خــلایق!!
از عشــق، تــوان بـــه اوج پـَــر زد
هـــرکس بــه همان رسد که لایـق