سیب
دوشنبه, ۱۳ آبان ۱۳۹۲، ۰۶:۱۹ ب.ظ
گفتـــی نچینــی سیب حــوایت نبــاشم
بـــا عشوه هایت گربه را چون ببر کردی
کــاری نمودی که خدا هم گشت حیران
تــا از بهشت او رانــده گــردد صبرکردی
ای عشوه گـــر ایکاش میگفتی :خــدایا
رنگیـن کمـــان ِ آسمــانش ابـــر کـــردی
گفتـی دم ِحجلــه من آدم میکشم لیک
دیـــدی نشد اورا چــه آسان گبر کردی
بــا چنک و دندان می دَوَد از بـام تا شام
ســارا شـدی دارا شدن را جبــر کــردی
دیـــدی توانش نیست ،رفتی نزد قاضی
اورا بــه جـــرم ِمَهر ِخود در قبــر کردی
حــالا شدی تنهـــا تــرین حــوای عـــالم
دانی چرا ؟ این گـربه را خـود ببـر کردی
یگانه
منوره السادات نمائی مرتضائی
